Bóg i ludzki umysł...

Forgotten Sunrise

Scholastyka też próbowała rozumowo ale jej nie wyszło Razz

GoGa

jejciu jejciu na ten temat moznaby pisać księgi wielotomowe, i nie da sie tego skrócić w kilku zdaniach ... jak znajdę czas to coś naskrobię - teraz pochłania mnie matura Razz

a swoją drogą mozna wszystko logicznie wytłumaczyć: wcielenie, czy zmartwychwstanie też ... drogą do poznania Boga jest właśnie otaczająca rzeczywistość tylko trzeba widzieć a nie tylko patrzyć...

dż.

Cóż...
Wiara jest wiarą, ale w niej trzeba zatrzeć trochę logiki. Przecież nie uwierzyłbyś w różwe słonie...nie?

jawor

uwierzylbys i nie jest to nawet trudne.

jakbys dostal takie "pranie mozgu" jakie dostaja dzieci w szkolach na katechezie tylko zamiast "Jezus i Bóg" dostalbys "różowy słoń"

jezeli ktos od wczesnego dziecinstwa by ci wmawial ze rozowy slon jest... tylko go nie widac, ale on tam jest i sobie siedzi gdzies daleko. i tak przez kilkanascie lat to na pewno bys uwierzyl w tego slonia

to jest wlasnie negatywne wykorzystanie czegos co psychologia nazywa "tabula rasa"

dż.

jawor

nie zawsze ale niestety przez wieki filozofia i pozniej psychologia doszla do tego ze nasze otoczenie z dziedzinstwa wplywa na nas w OGROMNYM stopniu.

glebiej jestes przekonana i predzej uwierzysz w rzeczy wpojone ci w dziecinstwie niz te ktorych nauczylas sie pozniej.

to co jest wpajane w dzienstwie w psychologi okresla sie mianek "pewników". nie probojesz tego wyjasniac i rozumiec. rodzic ci powie cos to przyjmujesz ze tak jest

natomiast jak dorosniesz i ktos ci cos powie to najpierw sie zastanowisz czy to ma sens, przeanalizujesz i dopiero wtedy uwierzysz albo nie

dlatego jakby mamusia ci wmawiala od dziecinstwa ze jest rozowy slon to dzis PRAWDOPODOBNIE bys w to wierzyla

dż.

Nie dogadam sie z Tobą...Ale dzięki Smile

Karolina

Hmmmm... owszem, bardzo wpływa na nas to, co mówi się nam (zaznaczam: nie wmawia) w dzieciństwie, ale tak się dziwnie złożyło, ze dziecko tez jakiś rozum ma, i bez wielu dociekliwych pytań i mnóstwa wątpliwości tak łatwo nie uwierzy! poza tym, jesli Bóg nie istnieje, to po co jesteśmy my? nie trzeba zastanawiac sie nad tym, na ile religia jest wymysłem, a na ile można ją wytłumaczyć, na ile towrzą ją ludzie, na ile została stworzona... dla mnie wiara jest czymś, co owszem, trzeba zgłębiać, ale nie należy zakopywac się w rozważaia, które miałyby ją za mocno podważyc... są sprawy, do których powinno podchodzić się z szacunkiem i jakąś, hmmm bojaźnią chyba... bo nasze gdybania są niczym... po prostu...

no i porównanie nauczania o dogmatach do prania mózgu? lytości.... !!

aha, nauka, poznawanie religii nie są zaprzeczeniem tego, ze opiera sie ona na wierze... to normalne ze człowiek chce to zbadać- ale zawsze powinien umieć odpowiednio zinterpretować (tylko niech ktos nie powie, ze miałam na myśli naciągnięcie) wniosków- wiara i niewiara pozostają naszym wolnym wyborem, ale "wszystko mi wolno- nie wszystko przynosi mi korzyść"... zamiast gdybać, trzeba po prostu dobrze życ

jawor

czlowiek jest istota cholernie dociekliwa i zawsze bedzie gdybal i probowal dojsc logicznie do czegos;]

nie chodzi mi o udowodnienie ze Boga nie ma tylko o to ze kazdy powinien sam o tym zadecydowac czy wierzy czy nie.

natomiast w polskich warunkach mamy silowe doktrynowanie przez rodzicow i nauczycieli.

wez dwoje dzieci - jedno sluchalo od rodzicow o Bogu i chodzilo na religie. drugie nie mialo stycznosci z zadna religia[albo ze wszystkimi taka sama stycznosc]

i teraz sadzasz tych dwoje prezentujesz im wszystkie religie swiata i kazesz im powiedziec co wybieraja sposrod przedstwaionych drog.

wybor dziecka ktore bylo uczone przez rodzicow i katechetow religi jest z gory przesadzony natomiast to drugie dziecko gleboko wszystko rozwazy zanim dokona wyboru

to jest wlasnie wolnosc i toleracja religijna ktorej w Polsce brakuje

Karolina

Jeśli przedstwisz obojgu dzieciom (chociaż myślę ze powinno się posadzić tu raczej nastolatków) wiele róznych opcji, to zaręczam, ze jesli obydwoje z nich miało osiągniętą normę intelektualną, obydwoje by się zastanowiło... mozę faktycznie to jedno wybrłoby religię, którą zna, ale sądze, ze nie bez wahania... temu drugiemu natomiast nie zazdroszcze ani tolerancji, ani wolności religinej, bo taki własnie eksperyment mógłby zrobić mu poważną krzywdę emocjonalą i zachwiac całkowicie jego wyobrażeniem świata... dowiedzieć się nagle, ze jest taki Bóg, taki bóg, taki fizolof, taka magia... nie wiem ile by zrozumiało, ale byłoby mu trudno się otrząsnąc... nasza idnoktrynacja jest własnie po to, zeby takiego szoku uniknąc, kiedy człowiek zetknie się z innymi poglądami... a jak już gdzieś pisałam, tę wiarę i tak musi predzej czy później wybrać- "wiara nie wybrana będzie zbyt słaba"

jawor

coz, masz racej z tym wyborem post factum ale ja bym to raczej nazwal akceptacja.

bo ile sie spotyka ludzi ktorzy "zmienia" religie? czyli po ilus tam latach nauk chrzescijanskich przejda np na islam czy cokolwiek innego?

znacznie wiecej staje sie ateistami. i wina za to obarczam wlasne ta indoktrynacje. bo gdyby kazdy mial zupelna wolnosc wyboru[to znaczy bez wczsniejszego wmawiania ze Bog jest jedyna sluszna droga] to moze i wyznawcow byloby mniej ale byliby bardziej zarliwi

Karolina

Pewnie masz rację... Smile

~pacyfek

no kurcze! to chyba ligiczne ze wiara opiera sie nie na rozumowaniu czegos tylko na WIERZE w cos czego nie da sie wytlumaczyc... no bo kurczeee ^^ heh... przeciez wlasnie taka jest wiara! nie da sie jej udowodniec... eh...xD koncze bo sie jeszcze za bardzo rozpisze i nikomu nie bedzie sie chcialo tego czytac Blue_Light_Colorz_PDT_03

rejestr starszych snów .

myślę, że chodzi o to by wierzyć bez tz 'pomocników' utwierdzajacych nas w naszej wierze, ale dobrze jest mieć się do czego odwołać